Resumen

La Educación para el Desarrollo, nacida en el ámbito de la Cooperación para el Desarrollo y de las ONGD, ha ido desplegando una estrategia autónoma con el paso de los años. Su evolución se ha trazado a lo largo de cinco generaciones, la última caracterizada como Educación para la Ciudadanía Global. El artículo sugiere un enfoque más amplio Educación en y para la Transición Emancipadora susceptible de responder a los retos de aprendizaje frente a las crisis globales. Revisa los desafíos derivados de la intersección de múltiples crisis que ponen en riesgo la sostenibilidad de la vida en un planeta finito, así como las respuestas socioeducativas que suscitan. Explora sus repercusiones sobre las tendencias de la Educación para el Desarrollo y la necesidad de un reenfoque que tome en cuenta los derechos de la vida, de los pueblos, de las personas y de la naturaleza y que recupere las claves socioculturales de los movimientos sociales y de las agencias para el cambio. Concluye señalando las claves teórico-prácticas de un enfoque educativo que deberá ser reelaborado colectivamente mediante un futuro Congreso educativo que las articule y consolide en clave de empoderamiento y emancipación de personas, pueblos y comunidades del planeta.
________________________________________________________

Garapenerako Hezkuntzak, zein Garapenerako Lankidetzaren eta GGKEen altzoan jaio baitzen, estrategia autonomoa garatu du gerora, urteen joanarekin batera. Garapenerako Hezkuntzak bost belaunaldi zeharkatu ditu bere bilakaeran, azkena Herritartasun Globalerako Hezkuntza gisa. Artikulu honek ikuspegi zabalago bat iradokitzen du (Trantsizio Emantzipatzailean eta Trantsizio Emantzipatzailerako Hezkuntza), krisi globalen aurreko irakaskuntzaren erronkei erantzuteko gauza dena. Horrez gain, artikuluak aztergai hartzen ditu planeta mugatu eta finitu batean bizitzaren iraungarritasuna arriskuan jartzen duten krisi ugariren gurutzaketak eragindako erronkak, bai eta krisi horiek guztiek pizten dituzten erantzun sozioedukatiboak ere. Garapenerako Hezkuntzaren joera eta moldeetan dituen ondorioak miatzen ditu, eta ikuspegi berri baten beharra defendatzen du, zeinak bizitzaren, herrien, pertsonen eta izadiaren eskubideak aintzat hartzearekin batera, gizarte-mugimenduen eta aldaketaren aldeko mugimenduen giltzarri soziokulturalak berreskuratuko dituen. Azkenik, modu kolektiboan berreraiki beharreko hezkuntza-ikuspuntu baten gako teoriko eta praktikoak zedarritzen ditu, aurrerago egin beharko litzatekeen hezkuntza Biltzar baten bidez, zeinaren xedeen artean gako horiek egituratu eta sendotzea litzateke, betiere planetako pertsona, herri eta komunitateen ahalduntze eta emantzipazioaren ikuspegitik.