Resumen

Globaletik lokalera bidea eginez elikadura-sistemen eraketa azaltzea da lan honen helburua. Globalizazio-prozesu neoliberalak azken hamarkada hauetan zehar elikadura-eredu industrial globalizatuaren aldeko bide sendoak eraiki ditu. Alabaina, elikadura-sistema globala eratzearekin batera, nekazaritzaren produkzioaren ereduak aldatu dira, jardueraren modernizazioaren izenean. Hala ere, eta nahiz eta produkzioa handitu, berrikuntzaren indarrek arazoak sortu izan dituzte, bai lurraldearen sostenguaren ikuspegitik, bai ingurumen-oreka eta pertsonen bizitzaren duintasuna kolokan jarri izan direlako.

Horrek guztiak nekazaritza- eta elikadura-eredu alternatibo baten paradigma garatzea bultzatu du: Elikadura Burujabetza. Eremu globalaren dinamikak eta nekazaritza-politiken erabaki horiek guztiek eragin itzela izan dute tokiko baserritarrengan eta elikadura-sistemen joeretan, eta euren garapenean argi-itzalak sortu dituzte. Lan honetan, agroekologiaren paradigma oinarritzat hartuz, ondorioztatuko dugu tokiko elikadura-sistemak garatzeko ezinbestekoa dela Nekazaritza Akordioari dagokionez derrigorrez bete beharreko neurriak bertan behera uztea, eta onartzea herrialdeen Elikadura Burujabetzaren eskubidea eta elikadura-sistema bera ikuspegi feministatik berraztertzea beharrezkoa dela. Maila pragmatikoan ere zenbait adibide eta tresna aipatuko ditugu, eskubide hori jorratzeko eta agroekologiaren estrategia askatzailearen gakoak mahaigaineratzeko.
_______________________________________________________________________________________________

The aim of this paper is to explain the built of food systems from global to local. During last decades, the process of neoliberal globalization has generated strong basis for the development of an industrialized and globalized food model. However, agrarian production model has suffered radical changes under the pretext of modernization. Despite the growth of production, innovations have generated tensions and problems, putting both the perspective of territorial balance and the dignity of people’s lives at risk.

These conflicts have boosted the emergence of a paradigm for an alternative agriculture and food: the Food Sovereignty. Global dynamics and agrarian policy decisions have caused a huge impact in peasantry and local food system trends. In this work, following up the agroecological paradigm, we will conclude that the development of local food systems needs to overcome the asymmetric rules of the AoA and recognize the right to Food Sovereignty and, rethinking the food system from a feminist perspective. In a more practical way, different experiences and examples are mentioned, as paths to develop this right and so identify the clues for an emancipating strategy from agroecology.