Resumen

Abiapuntutzat hartuko dugu ezagutzaren barruan botere-harremanak daudela, zeinak pribilegioak iraunarazten eta guztion ongiaren aurkako ekintzak legitimatzen dituzten. Ezagutzaren barruan, zientzia da gizartean gehien baloratzen den eremuetako bat. Ikusiko dugu bazterretako subjektuekin lotutako zenbait ideia eta estereotipo nola finkatu diren, eta nola zientziaren ikusmolde horrek emakumeen eta gizonen partaidetzari eragiten dioten desparekotasunak sortzen dituen.

Gehien erabili eta naturalizatzen den estrategietako bat da talde hegemonikoaren interesei erantzuten ez dien edozein jakintza ikusezin bihurtzea edo gutxiestea. Horrela, jakintzen arteko dikotomia bat sortzen da, eta batzuk zientifikotzat edo ikasteko egokitzat jotzen dira, baina beste batzuk ez, eta mendeko bigarren maila batean geratzen dira.

Hala ere, badira inspirazio-iturri izan ditzakegun beste ikuspegi eta jokamolde batzuk ere, esaterako, zientzia- eta teknologia-sistemako botere-harremanak zalantzan jartzen dituzten zenbait korronte, edo bizitza erdigunean jarri nahi duten zenbait proposamen.

Amaitzeko, zientzia beste ikuspegi batzuetatik lantzeko proposamen zehatz bat egingo dugu: bizitza erdigunean jartzen duten jakintzei balioa ematea.

We assume that knowledge sustains power relations that perpetuate privileges and legitimize actions contrary to the common good, and within it, we consider science as one of the most socially valued spaces. We will see how certain ideas and stereotypes are linked to individuals located on the margins, and how the conception of science entails inequalities that affect the participation of them.

One of the most used and naturalized strategies is the invisibility of any knowledge that does not respond to the interests of hegemonic groups. A dichotomy is thus created between knowledge, and while some are considered scientific or worthy of study, others are not, relegated to a subordinate background.

However, there are other perspectives, other ways of doing things that can be inspiring, such as the ones focusing on power relations in the scientific-technological system, or others that seek to put life at the center.

We conclude with a concrete proposal to work on science: the resignification of knowledge that puts life at the center.